ქალთა საერთაშორისო დღესთან დაკავშირებით, საერთაშორისო პროფკავშირების კონფედერაცია (ITUC) მოუწოდებს თავიანთ პარტნიორებს, რომ გენდერული ძალადობის აღმოფხვრის დროა.
ქალთა მიმართ ძალადობის ფაქტს შეუძლია ჰქონდეს სხვადასხვანაირი ფორმა. მათ შორის:
• ფიზიკური შეურაცხყოფა
• სიტყვიერი შეურაცხყოფა და ძალადობის მუქარა
• დაშინება
• ფსიქოლოგიური ძალადობა
• სექსუალური ძალადობა
• ეკონომიკური ძალადობა
ქალთა 40 და 50 პროცენტს ევროკავშირში განუცდია არასასურველი
სექსუალური მიღწევების ფიზიკური კონტაქტის ან სხვა სახის სექსუალური ძალადობის შეგრძნება
აზიაში, იაპონიაში, მალაიზიაში, ფილიპინებში და სამხრეთ კორეაში. ქალთა 30 დან 40 პროცენტს სამუშაოში სექსუალური ძალადობა განუცდია
ავსტრალიის ადამიანთა უფლებათა დაცვის კომისიის მიხედვით 25 პროცენტია ძალადობის მსხვერპლი. უგანდაში , სადაც ახალი სექსისტური კანონით აკრძალულია ქალებისთვის მინი კაბის და სხვა სახის ” უხამსი ” კაბის ტარება, რადგან შეიძლება ” პროვოცირება ” მოახდინოს მამაკაცზე.
2910 ორგანიზაციაში ჩატარებული გამოკითხვით, 90 პროცენტში ქალთა სქესობრივი ძალადობის მომენტები არსებობს და უმეტეს შემთხვევაში ეს ხდება მამაკაცი უფროსებისგან. ორგანიზაციები იმაზე მიუთითებს, რომ ქალთა 90 პროცენტი ძალადობის მსხვერპლია.
ITUC ითხოვს რომ მათმა პარტნიორებმა სამმხრივი კომიტეტის მეშვეობით ILO–ს ძალადობის წინააღმდეგ კონვენციის რატიფიცირება მოახდინონ ამ მომავალ ILO–ს მმართველობის შეხვედრაზე რომელიც იგეგმება 13–27 მარტს.
შესაძლოა ყველა დაზარალდეს და არავინ არ არის ძალადობისგან დაცული. გენდერული და ხელფასების თანასწორობა აუცილებელია იმისთვის, რომ ფუნდამენტალურად აღმოიფხვრას ძალადობის მოთხოვნილება.
Anyone can be a victim of violence at work, but gender-based violence (GBV) typifies
unequal economic and social power relations between women and men. Addressing this issue
– and the violence it produces – is fundamental to achieving gender equality, social justice
and true peace and democracy.
The global economic, social and employment crises, which have followed the collapse of the
world’s financial markets, are exacerbating the incidence of GBV. A “levelling down” in
terms and conditions of employment has seen more and more men being affected by
precarious working arrangements with a high degree of informality, more job insecurity, poor
health and safety, and a lack of social dialogue and social protection. But this has long-been the reality of the majority of women who, globally, remain concentrated in lower paid and
lower status jobs with little decision-making power.
Women form a significant percentage of workers in occupations at higher risk of violence
such as teachers, social and healthcare workers, and shop and bank clerks. Women are
particularly exposed to risks as migrant workers and domestic workers, as dependent family
workers and within the informal economy.
In terms of employment relations, women are over-represented among workers holding
informal, atypical and precarious jobs, thus often lack both individual and collective
bargaining power.
Trafficking in human beings provides one of the starkest examples of GBV, ensnaring
millions of women and girls in modern-day slavery. Women and girls represent 55 per cent
of the estimated 20.9 million victims of forced labour worldwide, and 98 per cent of the
estimated 4.5 million forced into sexual exploitation.
And Mexico’s maquiladoras (special export processing zones) sadly provide just one
example of what can happen when GBV becomes a part of workplace culture. Young women
working in the maquiladoras are often subjected to sexual harassment at work and the threat
of extreme violence on the dangerous journey home from work. The ITUC has received
reports of everything from women being punched in the stomach by factory bosses to “test”
whether they are pregnant to women being raped, attacked and all too often murdered when
leaving work late at night after a long shift.
The stories are tragic. And trade unions, employers and governments need to act with the
urgency that the situation requires.
This year, the tripartite Governing Body of the International Labour Organisation, meeting
from 13 to 27 March, will have the opportunity to decide whether or not to include a
standard-setting item on violence against women and men in the world of work on the agenda
of the 2016 International Labour Conference.
The ITUC is calling on affiliates to contact their governments to urge them to support the
proposal for such an instrument. An ILO Convention addressing GBV would close a crucial
gap, as only a few countries provide such protection. And there is no international, legally
binding standard dealing specifically with the issue of gender-based violence in the world of
work. An ILO Convention would commit governments to engage with the trade unions and
employers to reform laws and put in place enforcement mechanisms to prevent gender-based
violence at work. This would form a significant contribution to the realisation of women’s
rights.
No more words: it’s time for action