საქართველოში დასაქმებული უცხოელების შესახებ ზუსტი სტატისტიკა არ არსებობს. არარეზიდენტი მუშახელის აღრიცხვას ამ დრომდე არც ერთი სახელმწიფო უწყება არ აწარმოებს. ცნობილია მხოლოდ ბოლო 5 თვის მონაცემი და ისიც, ქვეყანაში არსებულ სრულ სურათს არ ასახავს. სამოქალაქო რეესტრის დეპატრამენტის მონაცემებით, სექტემბრიდან დღემდე შრომითი ბინადრობის ნებართვა 4342 უცხოელს მიენიჭა.
ექსპერტების აზრით, საქართველოში ამ ტემპით უცხოელი მუშახელის შემოდინება დამაფიქრებელია და ტენდენციის გაგრძელების შემთხვევაში, არცთუ სახარბიელო შედეგის წინაშე დავდგებით. პროფკავშირებში ამბობენ, რომ ზოგიერთ კომპანიაში – 50%, ზოგან – 70%, ზოგან კი 90% უცხოელი მუშაობს, რაც ქვეყანაში არსებული უმუშევრობის ფონზე, საკმაოდ მაღალი მაჩვენებელია. ამიტომაც შრომითი მიგრაციის შესახებ კანონმდებლობის მიღება აუცილებელიცაა და სავალდებულოც.
საქართველოში არ არსებობს კანონი შრომითი მიგრაციის შესახებ, რაც ზუსტი ინფორმაციის მიღებას, თუ რამდენი უცხოელი მუშაობს ქვეყანაში, ძალიან ართულებს. ამიტომ არსებულ სიტუაციასთან დაკავშირებით ჯანდაცვის სამინისტრომ ახალი კანონპროექტი შეიმუშავა, რომლის მიხედვითაც, 2015 წლის ზაფხულიდან, მუშახელის უცხოეთიდან შემოყვანას შრომითი მიგრაციის შესახებ კანონი დაარეგულირებს.
კანონპროექტის თანახმად, ადგილობრივი დამსაქმებელი, რომელსაც მიაჩნია, რომ ადგილობრივი კადრები, არასათანადო კვალიფიკაციის გამო, სამუშაოს სათანადოდ ვერ ასრულებენ და ამიტომ უცხოეთიდან სურს კვალიფიციური კადრების ჩამოყვანა, ვალდებულია, არსებული ვაკანსიების შესახებ ინფორმაცია ჯანდაცვის სამინისტროს ადმინისტრაციულ ორგანოს წარუდგინოს. იმ შემთხვევაში თუ ადმინისტრაციული ორგანო 7 დღის ვადაში ვერ მოიძიებს მოთხოვნის შესაბამის ადგილობრივ კადრს, მაშინ დამსაქმებლის მოთხოვნა რეგისტრირებულად მიიჩნევა.
ახალი კანონი ძალაში, სავარაუდოდ, ზაფხულში შევა. მანამდე კი სტატისტიკა თუ რამდენი უცხოელია ქვეყანაში დასაქმებული, არ არსებობს. სახელმწიფო სერვისების განვითარების სააგენტოს, სამოქალაქო რეესტრის დეპარტამენტის მონაცემებით, მას შემდეგ, რაც სავიზო რეჟიმი გამკაცრდა (ანუ სექტემბრიდან დღემდე) შრომითი ბინადრობის ნებართვა 4342 უცხოელზე გაიცა.
საქართველოს პროფკავშირების გაერთიანების თავმჯდომარის, ირაკლი პეტრიაშვილის განცხადებით, შრომითი მიგრანტების აღრიცხვას არავინ აწარმოებს. რაც შეეხება 5 თვეში 4342 ნებართვის გაცემას, პეტრიაშვილის თქმით, ეს საკმაოდ მაღალი მაჩვენებელია.
”4342 ნებართვა, ისეთი შრომითი ბაზრისთვის, როგორიც საქართველოშია, ძალიან მაღალია. თუმცა, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მხოლოდ ამდენი უცხოელი მუშაობს საქართველოში. ყველამ იცის, რომ მრავალი წელია უცხოელები დასაქმებულნი არიან მეტალურგიულ საწარმოებში, ნავთობკომპანიებში. მაგალითად, აეროპორტის მშენებლობაზე თითქმის ყველა თურქი მუშაობდა, ოლიმპიურ ქალაქში მშენებლობაზე დაახლოებით 90% ჩინელია, ქობულეთის შემოვლით გზაზეც უამრავი აზიელია დასაქმებული, მეტალურგიულ ქარხანა ”ჰერკულესში~ 50% ინდოეთის მოქალაქე მუშაობს.
ეს ადამიანები არიან ჩვეულებრივი მუშები და არა მაღალი კვალიფიკაციის ადამიანები. პროფკავშირებისთვის არასდროს არ ყოფილა პრობლემა მაღალი კვალიფიკაციის სპეციალისტის დასაქმება, რომელიც საქართველოში რთულად მოიძებნება. ამას არასდროს ვაპროტესტებდით, უბრალოდ, ვაპროტესტებთ იმას, რომ დაბალი რანგის სპეციალისტს, რომლის მომზადება საქართველოშიც შეიძლება, არავინ ასაქმებს. ამ კუთხით ქვეყანას ამბიცია ნამდვილად უნდა გააჩნდეს. ინვესტორის უნდა ჩაუდონ ხელშეკრულებაში შესაბამისი პირობა, მით უმეტეს თუ ეს სახელმწიფო საწარმოს ეხება. არ უნდა მოხდეს ბაზრის უცხოელი მუშახელით გაჯერება.
ჩინელები რომ აშენებენ ქალაქს, იქ ბეტონს ქართველი ვერ მოზელდა, გზას ქართველი ვერ დააგებდა? ეს ძალიან მტკივნეული საკითხია, მით უმეტეს იმ დროს, როდესაც სამუშაო ადგილები არც ისე ბევრია და ჩვენი მოქალაქეები გვყავს დაუსაქმებელი. ამ დროს კი, როცა ირგვლივ ბევრი უცხოელი მუშაობს, ბუნებრივია, ამას საზოგადოება მტკივნეულად აღიქვამს~, – დასძინა პეტრიაშვილმა.
რაც შეეხება შრომითი მიგრაციის შესახებ არსებულ კანონპროექტს, პეტრიაშვილის თქმით, პროფკავშირებს ამ მასთან დაკავშირებით შენიშვნები აქვს. მისი თქმით, უკეთესი იქნებოდა, როცა ჯანდაცვის სამინისტრო ამ კანონპროექტს ამუშავებდა, პროცესში პროფკავშირებიც ყოფილიყო ჩართული.
წყარო: გაზეთი “ბიზნეს-რეზონანსი”